Taśma spiralna
Taśma spiralna (SPL) oplata ciało w dwóch przeciwległych helisach, po prawej i lewej stronie, łącząc każdą stronę czaszki przez górną część pleców z przeciwległym ramieniem, a następnie wokół żeber z przodu, aby ponownie skrzyżować na poziomie pępka do biodra. Od biodra linia spiralna przechodzi jak „skakanka” wzdłuż przednio-bocznej części uda i goleni do środkowego łuku podłużnego, przechodząc pod stopą i biegnąc po tylno-bocznej stronie nogi do kości kulszowej i do mięśnia prostownika grzbietu (z każdej strony, w zależności od postawy lub pozycji), aby kończyć się bardzo blisko miejsca, w którym zaczęło się na czaszce.
Funkcja posturalna
Taśma spiralna pełni funkcje posturalne, owijając ciało podwójną spiralą, która pomaga utrzymać równowagę we wszystkich płaszczyznach. Taśma spiralna łączy łuki stopy z kątem miednicy i pomaga określić efektywne śledzenie kolana podczas chodzenia. W przypadku braku równowagi taśma sporalna uczestniczy w tworzeniu, kompensowaniu i utrzymywaniu ruchów skrętnych, obrotowych i bocznych. W zależności od postawy i schematu ruchu, a zwłaszcza nogi, która jest charakterystycznie bardziej obciążona, siły z nóg mogą przemieszczać się w górę po tej samej stronie lub przechodzić na przeciwną stronę ciała w okolicy kości krzyżowej, zwłaszcza w ruchu przeciwległym podczas chodzenia.
Uczestniczy w ruchach rotacyjnych występujących w trakcie chodu i podczas aktywności sportowej.
Duża część mięśniowo-powięziowej w taśmie spiralnej bierze również udział w innych głównych meridianach. Taśma spiralna jest zaangażowana w wiele funkcji. Ponieważ większość ludzi na całym świecie ma dominującą i recesywną rękę, nogę i oko, taśma spiralna rzadko jest idealnie wyważona na boki, ale można ją funkcjonalnie dostosować w dość szerokich tolerancjach.
Funkcja ruchowa
Ogólną funkcją ruchu taśmy spiralnej jest tworzenie i pośredniczenie w ruchach ukośnych i obrotowych oraz w ekscentrycznym i izometrycznym skurczu, ustabilizowaniu tułowia i kończyn, aby zapobiec ich rotacji.
Przebieg taśmy spiralnej
| „Stacje” kostne | „Tory mięśniowo-powięziowe” | |
| Guzowatość potyliczna/ wyrostek sutkowaty kości skroniowej/ wyrostki poprzeczne C1 i C2 | 1 | |
| 2 | Mięsień płatowaty głowy i szyi | |
| Wyrostki kolczyste dolnych kręgów szyjnych i górnych kręgów piersiowych | 3 | |
| 4 | Mięśnie równoległoboczne | |
| Brzeg przyśrodkowy łopatki | 5 | |
| 6 | Mięsień zębaty przedni | |
| Boczna część żeber | 7 | |
| 8 | Mięśnie skośne brzucha zewnętrzne | |
| 9 | Rozcięgno brzuszne, kresa biała | |
| 10 | Mięśnie skośne brzucha wewnętrzne | |
| Grzebień biodrowy | 11 | |
| 12 | Mięsień naprężacz powięzi szerokiej | |
| Kłykieć boczny kości piszczelowej | 13 | |
| 14 | Mięsień piszczelowy przedni | |
| Podstawa pierwszej kości śródstopia | 15 | |
| 16 | Mięsień strzałkowy długi | |
| Głowa strzałki | 17 | |
| 18 | Mięsień dwugłowy uda | |
| Guz kulszowy | 19 | |
| 20 | Więzadło krzyżowo-guzowe | |
| Kość krzyżowa | 21 | |
| 22 | Powięź krzyżowo-lędżwiowa, mięsień prostownik grzbietu | |
| Guzowatość potyliczna zewnętrzna | 23 |
Bibliografia
Myers TW. Taśmy anatomiczne. Meridiany Mięśniowo-Powięziowe dla Terapeutów Manualnych i Specjalistów Leczenia Ruchem. DB Publishing, Warszawa 2010.
Schleip R. (red.) Powięź. Sport i aktywność ruchowa. Edra Urban & Partner, Wrocław 2017.
