Taśmy funkcjonalne w przeciwieństwie do pozostałych taśm, są rzadko angażowane do utrzymania pozycji stojącej, stąd ich nazwa.
Pracują dopiero podczas wykonywania czynności ruchowych, kiedy jedna ze stron ciała jest stabilizowana, równoważona lub wzmacniana pracą strony drugiej, co ma miejsce w wielu dyscyplinach sportu. Przykładem jest rzut oszczepem bądź piłką bejsbolową.
Główną ich funkcją jest zwiększenie siły napędowej dzięki wydłużeniu ramienia działającej siły w poprzek ciała.
Taśmy funkcjonalne stanowią przedłużenie Taśm Kończyn Górnych, przechodzą przez przeciwną stronę miednicy i kończynę dolną.
Funkcja posaturalna
Taśmy Funkcjonalne w mniejszym stopniu angażowane są w utrzymanie pozycji stojącej w porównaniu z pozostałymi taśmami. Taśmy te spełniają funkcje stabilizujące postawę ciała we wszystkich pozycjach poza pozycją stojącą spoczynkową. Taśmy Funkcjonalne przeważanie zawierają mięśnie powierzchowne.
W praktyce jogi, a także innych pozycjach wymagających stabilizacji obręczy barkowej względem tułowia, taśmy te przenoszą obciążenia w dół oraz zapewniają stabilizację górnych części ciała unieruchamiając płaszczyznę podparcia dla kończyn górnych.
Funkcja ruchowa
Taśmy Funkcjonalne umożliwiają zwiększenie siły i precyzji ruchów kończyn dzięki wydłużeniu ramienia działającej siły przez połączenie pracującej kończyny w poprzek ciała z przeciwną kończyną drugiej obręczy.
Taśmy Funkcjonalne przebiegają spiralnie w obrębie ciała i są zawsze aktywizowane we wzorcach helikalnych. Można je traktować jako swego rodzaju uzupełnienia Taśmy Spiralnej w obrębie kończyn, oraz przedłużenia Taśm Kończyn Górnych na tułowiu.
Opis Taśm Funkcjonalnych
Wyróżnia się trzy taśmy funkcjonalne:
a) Taśma funkcjonalna tylna: biegnie mięśniem najszerszym grzbietu i powięzią piersiowo-lędźwiową, gdzie się krzyżuje i przechodzi na przeciwny mięsień pośladkowy wielki i mięsień obszerny boczny.
b) Taśma funkcjonalna przednia: przebiega mięśniem piersiowym większym, pochewką mięśnia prostego brzucha i jego bocznym brzegiem do kości łonowej. Kończy się mięśniem przywodzicielem długim.
c) Ipsilateralna taśma funkcjonalna: mięsień najszerszy grzbietu, mięśnie skośne brzucha oraz mięsień krawiecki.
Ćwiczenia
Ćwiczenie, które aktywizuje taśmę funkcjonalną tylną:
PW: pozycja leżenia przodem,
RUCH: uniesienie kończyny górnej i kończyny dolnej po przeciwnej stronie.
Ćwiczenie jest ważne zwłaszcza dla osób rzucających lub grających w tenisa, pozwoli odpowiednio angażować tą część taśmy i chronić przed urazem.
Bibliografia
Myers TW. Taśmy anatomiczne. Meridiany Mięśniowo-Powięziowe dla Terapeutów Manualnych i Specjalistów Leczenia Ruchem. DB Publishing, Warszawa 2010.
Schleip R. (red.) Powięź. Sport i aktywność ruchowa. Edra Urban & Partner, Wrocław 2017.
