Taśma Powierzchowna Przednia
Taśma Powierzchowna Przednia (TPP) łączy grzbiet stopy z wyrostkiem sutkowatym kości skroniowej. Zabezpiecza jamę brzuszną, angażując się w reakcje obronne. Uczestniczy w zginaniu tułowia i prostowaniu stawów kolanowych.
Przebieg Taśmy Powierzchownej Przednia
Tabela 1. Taśma Powierzchowna Przednia: “stacje kostne” i “tory mięśniowo-powięziowe”
| „Stacje kostne” | „Tory” mięśniowo-powięziowe | |
| 15 | Powięź czaszki | |
| Wyrostek sutkowy | 14 | |
| 13 | Mięsień mostkowo-obojczykowo-sutkowy | |
| Rękojeść mostka | 12 | |
| 11 | Powięź mostkowa/mostkowo-chrzęstna | |
| Piąte żebro | 10 | |
| 9 | Mięsień prosty brzucha | |
| Guzek łonowy | 8 | |
| Kolec biodrowy przedni dolny | 7 | |
| 6 | Mięsień czworogłowy uda/prosty uda | |
| Rzepka | 5 | |
| 4 | Ścięgno właściwe rzepki | |
| Guzowatość kości piszczelowej | 3 | |
| 2 | Krótkie i długie prostowniki palców, mięsień piszczelowy przedni, przedni przedział podudzia | |
| Powierzchnia grzbietowa paliczków palców stóp | 1 |
Czy Taśma Powierzchowna Przednia istnieje?
Mięsień prosty uda i mięsień prosty brzucha nie łączą się powięziowo. Pomimo, iż nie ma ciągłości mięśniowo-powięziowej, występuje ciągłość mechaniczna. Mięsień prosty uda i mięsień prosty brzucha są połączone mechanicznie poprzez kość miedniczną. Jeśli oba mięśnie ulegną skróceniu, staw biodrowy i tułów zegną się zbliżając do siebie klatkę piersiową i stawy kolanowe. W pozycji stojącej ich wspólne napięcie określa stopień pochylenia miednicy. W czasie przeprostu oba mięśnie są od siebie oddalane – jeśli jedne z nich jest mniej elastyczny, drugi musi przejąć jego funkcję i przenieść napięcie wzdłuż TPP. To może spowodować przeciążenie w jednym z tych mięśni.
Taśma anatomiczna działa jako pojedynczy “tor” dopóki ograniczony jest ruch do ruchu w płaszczyźnie strzałkowej. TPP nie będzie działała jako ciągła linia przy ruchach związanych z rotacją stawu biodrowego i skrętem tułowia, ale zachowuje jedność w funkcji posturalnej i w czasie rozciągania i ruchów w płaszczyźnie strzałkowej.
Ruchy wykonywane w płaszczyźnie strzałkowej (zgięcie-wyprost) będą angażowały całą TPP (Ryc. 1. A).
Ruchy skrętne stawów biodrowych i tułowia będą rozłączały górną część TPP (Ryc. 1. B)
Terapia ruchem – sposoby rozciągania
Należy zachować ostrożność w trakcie terapii ruchem. Pierwsze próby rozciągania tej taśmy warto przeprowadzić pod nadzorem fizjoterapeuty.
A – pozycja kobry
Rozciąganie w pozycji kobry. Głównie jest to rozciąganie od placów stóp do poziomu brzucha. Należy zwrócić uwagę na ustawienie głowy: jeśli w odcinku szyjnym występuje zbyt dużo przeprostu, rozciąganie w okolicy brzucha będzie neutralizowane poprzez skrócenie mięśnia MOS. Należy więc utrzymywać lekko cofniętą brodę, a głowę prosto.
B – Pozycja bohatera
W tej pozycji należy zwrócić uwagę, aby nie było nadmiernej kompensacji w odcinku lędźwiowym kręgosłupa.
C – “Mostek”
W tej pozycji występuje pośredni sposób rozciągania TPP. Odcinek szyjny powinien być utrzymany płasko na podłożu w celu odsunięcia wyrostka stukowatego od wcięcia mostkowego. Palce stóp powinny być ustawione w linii ze zgiętymi podeszwowo stopami, co pozwoli napiąć taśmę od strony kończyn dolnych.
Bibliografia
Myers TW. Taśmy anatomiczne. Meridiany Mięśniowo-Powięziowe dla Terapeutów Manualnych i Specjalistów Leczenia Ruchem. DB Publishing, Warszawa 2010.
Schleip R. (red.) Powięź. Sport i aktywność ruchowa. Edra Urban & Partner, Wrocław 2017.
Zaciekawił Cię tekst, masz pytania? Napisz w komentarzu.
Udostępnij, może się przydać kolegom fizjoterapeutom 🙂
